Psalmów 73
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Asafa dziesma. Tiešām, Dievs ir Israēla labums, tiem, kam sirdis ir šķīstas.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Bet gandrīz es būtu paklupis ar savām kājām, mani soļi tik (tikko) neslīdēja.
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Jo man bija dusmas par lielīgiem, kad es redzēju, ka bezdievīgiem tik labi klājās.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Jo vārgšanas tiem nav līdz nāvei, un tie resni nobarojušies.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
Tie nav bēdās kā citi ļaudis, un netop mocīti kā citi cilvēki.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Tādēļ ar lepnību tie izrotājās un ar blēdību tie apģērbjas kā ar skaistām drēbēm.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
No taukiem spīd viņu acs, viņu sirdsdomās plūst pāri.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Tie zobo, runā nikni no varas darba, tie lielās pārlieku.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
Tie paceļas ar savu muti līdz debesīm, un viņu mēle šaujās pa zemes virsu.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
Tādēļ ļaudis piemetās tiem klāt, un tiem rodas ūdens papilnam,
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
Un tie saka: kā Dievs zinās? Un vai tas Visuaugstais ir zinātājs?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Redzi, tādi ir tie bezdievīgie, un tomēr tiem arvien labi klājās pasaulē, un tie vairo savu bagātību.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
Tiešām, velti es esmu šķīstījis savu sirdi un mazgājis savas rokas nenoziedzībā,
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Un biju mocīts cauru dienu, un sods bija man klāt ik rītu.
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Tomēr ja es sacītu: es runāšu tāpat kā viņi, redz, ar to es apgrēkotos pie Tavu bērnu draudzes.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
Tāpēc es domāju, ka es to varētu saprast, bet tas bija visai grūti priekš manām acīm,
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
Tiekams es gāju Dieva svētumā un ņēmu vērā, kas viņiem pēcgalā notiek.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Tiešām, tu tos vedi uz slidenām vietām un tos nogāzi, ka tie iet postā.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Kā viņi tik piepeši iet bojā! Tie iznīkst un iet bojā ar briesmām.
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Tā kā sapnis zūd, kad uzmostas, tā tev, Kungs, ceļoties viņi nebūs nekas.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Kad rūgta taptu man sirds un riebtu man īkstis,
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
Tad es būtu neprātīgs un nezinātu nekā; es būtu kā lops Tavā priekšā.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
Bet pie Tevis es palieku vienmēr; Tu mani turi pie manas labās rokas.
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
Tu mani vadīsi pēc Sava padoma, un pēc mani uzņemsi godā.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Kad Tu esi mans, tad man nevajag ne debess, ne zemes.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Jebšu man arī mirtu miesa un sirds, taču Tu, Dievs esi manas sirds patvērums un mana daļa mūžīgi.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Jo redzi, kas tālu no Tevis, tie ies bojā; Tu izdeldē visus, kas no Tevis atkāpjas.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Bet man tas ir prieks, tuvu būt pie Dieva, ka es savu cerību lieku uz To Kungu Dievu, ka es izteicu visus Tavus darbus.
