Psalmów 73
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Salmo di Asaf. Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, per raccontare, o Dio, tutte le opere tue.
