Psalmów 73

1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

Ein Psalm Asaphs. Israel hat dennoch Gott zum Trost, wer nur reines Herzens ist.

2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen; mein Tritt wäre beinahe geglitten.

3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

Denn es verdroß mich der Ruhmredigen, da ich sah, daß es den Gottlosen so wohl ging.

4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

Denn sie sind in keiner Gefahr des Todes, sondern stehen fest wie ein Palast.

5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

Sie sind nicht in Unglück wie andere Leute und werden nicht wie andere Menschen geplagt.

6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

Darum muß ihr Trotzen köstlich Ding sein, und ihr Frevel muß wohl getan heißen.

7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

Ihre Person brüstet sich wie ein fetter Wanst; sie tun, was sie nur gedenken.

8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

Sie achten alles für nichts und reden übel davon und reden und lästern hoch her.

9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

Was sie reden, daß muß vom Himmel herab geredet sein; was sie sagen, das muß gelten auf Erden.

10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

Darum fällt ihnen ihr Pöbel zu und laufen ihnen zu mit Haufen wie Wasser

11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

und sprechen: “Was sollte Gott nach jenen fragen? Was sollte der Höchste ihrer achten?”

12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

Siehe, das sind die Gottlosen; die sind glücklich in der Welt und werden reich.

13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

Soll es denn umsonst sein, daß mein Herz unsträflich lebt und ich meine Hände in Unschuld wasche,

14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

ich bin geplagt täglich, und meine Strafe ist alle Morgen da?

15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

Ich hätte auch schier so gesagt wie sie; aber siehe, damit hätte ich verdammt alle meine Kinder, die je gewesen sind.

16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

Ich dachte ihm nach, daß ich's begreifen möchte; aber es war mir zu schwer,

17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.

bis daß ich ging in das Heiligtum Gottes und merkte auf ihr Ende.

18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

Ja, du setzest sie aufs Schlüpfrige und stürzest sie zu Boden.

19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

Wie werden sie so plötzlich zunichte! Sie gehen unter und nehmen ein Ende mit Schrecken.

20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

Wie ein Traum, wenn einer erwacht, so machst du, Herr, ihr Bild in der Stadt verschmäht.

21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

Da es mir wehe tat im Herzen und mich stach in meine Nieren,

22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

da war ich ein Narr und wußte nichts; ich war wie ein Tier vor dir.

23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

Dennoch bleibe ich stets an dir; denn du hältst mich bei meiner rechten Hand,

24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

du leitest mich nach deinem Rat und nimmst mich endlich in Ehren an.

25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

Wenn ich nur dich habe, so frage ich nichts nach Himmel und Erde.

26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

Wenn mir gleich Leib und Seele verschmachtet, so bist du doch, Gott, allezeit meines Herzens Trost und mein Teil.

27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

Denn siehe, die von dir weichen, werden umkommen; du bringest um, alle die von dir abfallen.

28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

Aber das ist meine Freude, daß ich mich zu Gott halte und meine Zuversicht setzte auf den Herrn HERRN, daß ich verkündige all dein Tun.