< Psalmów 73 >
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Ein Lied, von Asaph. - Gewiß! Das höchste Gut für Israel ist Gott, für die, die reinen Herzens sind.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Ich wäre fast mit meinem Fuß gestrauchelt; fast hätte einen Fehltritt ich getan.
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Denn ich beneidete die Übermütigen und gaffte bei der Frevler Wohlergehen.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Denn ihre Sklaven brauchen keine Fesseln, und kerngesund ist ihr Gesinde.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
Sie teilen nicht der Menschen Leid und werden nicht wie andere geplagt.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Drum ist ihr Halsgeschmeide Übermut; Gewalttat heißt das Kleid, das sie umhüllt.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Ihr Auge quillt aus Fett hervor; ausschweifend sind des Herzens Süchte.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Sie reden boshaft, voller Hohn, und drohen mit Gewalt von oben her.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
Mit ihrem Munde tasten sie den Himmel an, und ihre Zunge herrscht durchs ganze Land-
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
"Fürwahr! Dahin hat er sein Volk gebracht, daß sie nicht Wasser zur Genüge fanden."
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
Sie sprechen: "Ach, wie weiß denn Gott? Gibt's denn ein Wissen bei dem Höchsten?"
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Ja, diese sind so frevelhaft und glücklich in der Welt, vermehren sie ihr Hab und Gut.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
So hielt ich denn vergeblich rein mein Herz und wusch in Unschuld meine Hände?
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Den ganzen Tag bin ich geplagt, und meine Züchtigung ist jeden Morgen da.
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Nähm ich mir aber vor, also zu sprechen: "So geht es dem Geschlechte Deiner Kinder", so wär's von mir vermessen.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
Wenn ich's nachsinnend will verstehen, da wird's in meinen Augen erst ein Jammer,
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
bis ich in Gottes heilige Pläne dringe. Da erst begreife ich ihr Ziel:
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Du stellst sie auf gar schlüpferigen Boden, daß Du sie ins Verderben stürzest.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Wie plötzlich gehen sie zugrunde! Wie schrecklich werden sie dahingerafft, vertilgt!
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Wie beim Erwachen einen Traum der Wachende verachtet, so tust Du's, Herr, mit ihrem Schatten.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Wenn voll von Bitternis das Herz mir wäre, und schnitte durch die Nieren mir der Schmerz,
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
dann wäre ich ein Tier, ganz unverständig, ein unvernünftig Tier vor Dir.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
Doch immer bleibe ich Dir treu, wenn Du mich bei der Rechten fassest
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
und leitest mich nach Deinem Rat und nimmst zuletzt mich noch zu Besserm mit.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Wen habe ich im Himmel? Und wenn ich Dich besitze, brauche ich auf dieser Welt nichts mehr.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Vergeht mein Fleisch, mein Herz, so bleibt doch meines Herzens Hort, mein Anteil Gott in Ewigkeit.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Wer sich von Dir entfernt, kommt um. Jedweden tilgst Du, der Dir Treue kündigt.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Für mich ist's Seligkeit, mich Gott zu nahen. Ich setze meine Hoffnung auf den Herrn, den Herrn, daß ich verkünden kann, was immer Du verheißen hast.