Psalmów 73
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Ein Psalm Asafs. / Ja, gütig ist Gott gegen Israel, / Gegen die, die reines Herzens sind.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Doch meine Füße wären beinah gestrauchelt, / Meine Tritte fast ausgeglitten.
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Denn ich ward neidisch auf die Prahler, / Als ich das Glück der Frevler sah.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Sie kennen ja keine Schmerzen, / Und von Gesundheit strotzt ihr Leib.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
Nicht sind sie in Unglück wie Sterbliche sonst, / Sie leiden nicht Plage wie andre Leute.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Drum ist auch Hoffart ihr Halsschmuck, / Unrecht umhüllt sie als ihr Gewand.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Ihr Auge tritt mühsam hervor aus dem Fett, / Ihr Herz ist voll stolzer Gedanken.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Sie höhnen und sprechen boshaft von Gewalt, / Sie reden von oben herab.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
In den Himmel setzen sie ihren Mund, / Ihre Zunge ergeht sich auf Erden.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
Drum fallen ihnen die Leute zu, / Die schlürfen Wasser in Fülle ein.
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
Sie sprechen: "Wie sollte Gott etwas wissen? / Wohnt denn bei dem Höchsten Kenntnis?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Diese Leute leben zwar ohne Gott, / Doch haben sie, ewig ungestört, / Reichtum und Macht erlangt.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
Umsonst ist's, daß ich mein Herz hab reingehalten / Und meine Hände in Unschuld gewaschen.
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Ich war doch geplagt den ganzen Tag / Und ward alle Morgen aufs neue gestraft."
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Hätt ich gedacht: So will ich auch reden, / Ich hätte verleugnet deiner Kinder Geschlecht.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
So sann ich denn nach, dies Rätsel zu lösen; / Doch allzu schwierig war es für mich;
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
Bis ich in Gottes Heiligtum ging / Und auf ihr (trauriges) Ende merkte.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Ja, auf schlüpfrigen Boden stellst du sie, / Du stürzest sie ins Verderben.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Wie sind sie im Nu zunichte geworden, / Geschwunden, vergangen durch Schreckensgerichte!
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Wie ein Traum verfliegt, sobald man erwacht: / So wirst du, Adonái, ihr Bild verschmähn, / Wenn du dich aufmachst (zu richten).
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Würde (nun wieder) mein Herz erbittert, / Und fühlt ich es stechen in meinen Nieren:
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
Dann wär ich ein Narr und wüßte nichts, / Ich wäre sogar wie ein Tier vor dir.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
Aber ich bleibe nun stets bei dir, / Du hast ja erfaßt meine rechte Hand.
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
Nach deinem Ratschluß wirst du mich leiten / Und nimmst mich endlich mit Ehren auf.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Wen hätt ich im Himmel (ohne dich)? / Und bist du mein, so begehr ich nichts weiter auf Erden.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Ist auch mein Leib geschwunden, und schlägt mein Herz nicht mehr: / Meines Herzens Hort und mein Besitz / Bleibt doch Elohim auf ewig!
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Denn die von dir weichen, die kommen um; / Du vertilgst, die dich treulos verlassen.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Mir aber ist köstlich die Nähe Elohims. / Auf Adonái Jahwe ruht mein Vertraun: / So will ich verkündigen all dein Tun.
