Psalmów 73

1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

(En Salme af Asaf.) Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!

2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;

3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

thi over Dårerne græmmed jeg mig, jeg så, at det gik de gudløse vel;

4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;

5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.

6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.

7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

Deres Brøde udgår af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.

8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,

9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om på Jorden.

10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.

11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

De siger: "Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?"

12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

Se, det er de gudløses kår, altid i Tryghed, voksende Velstand!

13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,

14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

jeg plagedes Dagen igennem, blev revset på ny hver Morgen!

15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

Men jeg tænkte: "Taler jeg så, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt."

16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

Så grundede jeg på at forstå det, møjsommeligt var det i mine Øjne,

17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.

Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:

18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

Du sætter dem jo på glatte Steder, i Undergang styrter du dem.

19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

Hvor brat de dog lægges øde, går under, det ender med Rædsel!

20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

De er som en Drøm, når man vågner, man vågner og regner sit Syn for intet.

21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

Så længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,

22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.

23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;

24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

du leder mig med dit Råd og tager mig siden bort i Herlighed.

25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attrår jeg intet på Jorden!

26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.

27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

Thi de, der fjerner sig fra dig, går under, - du udsletter hver, som er dig utro.

28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.