Psalmów 73
1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
Žalm Azafovi. Jistě žeť jest Bůh dobrý Izraelovi, těm, kteříž jsou čistého srdce.
2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
Ale nohy mé téměř se byly ušinuly, o málo, že by byli sklouzli krokové moji,
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
Když jsem horlil proti bláznivým, vida štěstí nešlechetných.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
Nebo nebývají vázáni až k smrti, ale zůstává v cele síla jejich.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
V práci lidské nejsou, a s lidmi trestáni nebývají.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
Protož otočeni jsou pýchou jako halží, a ukrutností jako rouchem ozdobným přiodíni.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
Vysedlo tukem oko jejich; majíce hojnost nad pomyšlení srdce,
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
Rozpustilí jsou, a mluví zlostně, o nátisku velmi pyšně mluví.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
Stavějí proti nebi ústa svá, a jazyk jejich po zemi se vozí.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
A protož na to přichází lid jeho, když se jim vody až do vrchu nalívá,
11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
Že říkají: Jakť má o tom věděti Bůh silný? Aneb zdaž jest to známé Nejvyššímu?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Nebo aj, ti bezbožní jsouce, mají pokoj v světě, a dosahují zboží.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
Nadarmo tedy v čistotě chovám srdce své, a v nevinnosti ruce své umývám.
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
Poněvadž každý den trestán bývám, a kázeň přichází na mne každého jitra.
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
Řeknu-li: Vypravovati budu věci takové, hle, rodina synů tvých dí, že jsem jim křiv.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
Chtěl jsem to rozumem vystihnouti, ale vidělo mi se pracno.
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
Až jsem všel do svatyní Boha silného, tu jsem srozuměl poslední věci jejich.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
Jistě že jsi je na místech plzkých postavil, a uvržeš je v spustliny.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
Aj, jakť přicházejí na spuštění jako v okamžení! Mizejí a hynou hrůzami,
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
Jako snové tomu, kdož procítí; Pane, když je probudíš, obraz ten jejich za nic položíš.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
Když zhořklo srdce mé, a ledví má bodena byla,
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
Nesmyslný jsem byl, aniž jsem co znal, jako hovádko byl jsem před tebou.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
A však vždycky jsem byl s tebou, nebo jsi mne ujal za mou pravici.
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
Podlé rady své veď mne, a potom v slávu přijmeš mne.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
Kohož bych měl na nebi? A mimo tebe v žádném líbosti nemám na zemi.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
Ač tělo i srdce mé hyne, skála srdce mého, a díl můj Bůh jest na věky.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
Nebo aj, ti, kteříž se vzdalují tebe, zahynou; vytínáš ty, kteříž cizoloží odcházením od tebe.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
Ale mně nejlépe jest přídržeti se Boha; pročež skládám v Panovníku Hospodinu doufání své, abych vypravoval všecky skutky jeho.
