Psalmów 71
1 W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.
Psalmus David, Filiorum Ionadab, et priorum captivorum. In te Domine speravi, non confundar in æternum:
2 Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.
in iustitia tua libera me, et eripe me. Inclina ad me aurem tuam, et salva me.
3 Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.
Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum: ut salvum me facias, Quoniam firmamentum meum, et refugium meum es tu.
4 Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;
Deus meus eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis et iniqui:
5 Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
Quoniam tu es patientia mea Domine: Domine spes mea a iuventute mea.
6 Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.
In te confirmatus sum ex utero: de ventre matris meæ tu es protector meus: In te cantatio mea semper:
7 Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.
tamquam prodigium factus sum multis: et tu adiutor fortis.
8 Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.
Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam: tota die magnitudinem tuam.
9 Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
Ne proiicias me in tempore senectutis: cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
10 Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,
Quia dixerunt inimici mei mihi: et qui custodiebant animam meam, consilium fecerunt in unum,
11 Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.
Dicentes: Deus dereliquit eum, persequimini, et comprehendite eum: quia non est qui eripiat.
12 Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.
Deus ne elongeris a me: Deus meus in auxilium meum respice.
13 Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
Confundantur, et deficiant detrahentes animæ meæ: operiantur confusione, et pudore qui quærunt mala mihi.
14 Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.
Ego autem semper sperabo: et adiiciam super omnem laudem tuam.
15 Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.
Os meum annuntiabit iustitiam tuam: tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
16 Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.
introibo in potentias Domini: Domine, memorabor iustitiæ tuæ solius.
17 Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.
Deus docuisti me a iuventute mea: et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.
18 A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.
Et usque in senectam et senium: Deus ne derelinquas me, Donec annunciem brachium tuum generationi omni, quæ ventura est: Potentiam tuam,
19 Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?
et iustitiam tuam Deus usque in altissima, quæ fecisti magnalia: Deus quis similis tibi?
20 Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.
Quantas ostendisti mihi tribulationes multas, et malas: et conversus vivificasti me: et de abyssis terræ iterum reduxisti me:
21 Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.
Multiplicasti magnificentiam tuam: et conversus consolatus es me.
22 A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!
Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam: Deus psallam tibi in cithara, sanctus Israel.
23 Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.
Exultabunt labia mea cum cantavero tibi: et anima mea, quam redemisti.
24 Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
Sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam: cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.
