Psalmów 69

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

För sångmästaren, efter »Liljor»; av David.

2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

Fräls mig, Gud; ty vattnen tränga mig inpå livet.

3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Jag har sjunkit ned i djup dy, där ingen botten är; jag har kommit i djupa vatten, och svallet vill fördränka mig.

4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

Jag har ropat mig trött, min strupe är förtorkad; mina ögon försmäkta av förbidan efter min Gud.

5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Flera än håren på mitt huvud äro de som hata mig utan sak; många äro de som vilja förgöra mig, de som äro mina fiender utan skäl; vad jag icke har rövat, det måste jag gälda.

6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

Du, o Gud, känner min dårskap, och mina skulder äro icke förborgade för dig.

7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Låt icke i mig dem komma på skam, som förbida dig, Herre, HERRE Sebaot; Låt icke i mig dem varda till blygd, som söka dig, du Israels Gud.

8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

Ty för din skull bär jag smälek, för din skull höljer blygsel mitt ansikte;

9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

främmande har jag blivit för mina bröder och en främling för min moders barn.

10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

Ty nitälskan för ditt hus har förtärt mig, och dina smädares smädelser hava fallit över mig.

11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Jag grät, ja, min själ grät under fasta, men det blev mig till smälek.

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Jag klädde mig i sorgdräkt, men jag blev för dem ett ordspråk.

13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

Om mig tassla de, när de sitta i porten; i dryckeslag göra de visor om mig.

14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Men jag kommer med min bön till dig, HERRE, i behaglig tid, genom din stora nåd, o Gud; svara mig i din frälsande trofasthet.

15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Rädda mig ur dyn, så att jag icke sjunker ned; låt mig bliva räddad från dem som hata mig och från de djupa vattnen.

16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

Låt icke vattensvallet fördränka mig eller djupet uppsluka mig; och låt ej graven tillsluta sitt gap över mig.

17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Svara mig, HERRE, ty god är din nåd; vänd dig till mig efter din stora barmhärtighet.

18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

Fördölj icke ditt ansikte för din tjänare, ty jag är i nöd; skynda att svara mig.

19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

Kom till min själ och förlossa henne; befria mig för mina fienders skull.

20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

Du känner min smälek, min skam och blygd; du ser alla mina ovänner.

21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

Smälek har krossat mitt hjärta, så att jag är vanmäktig; jag väntade på medlidande, men där var intet, och på tröstare, men jag fann ingen.

22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

De gåvo mig galla att äta, och ättika att dricka, i min törst.

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

Må deras bord framför dem bliva till en snara och till ett giller, bäst de gå där säkra;

24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

må deras ögon förmörkas, så att de icke se; gör deras länder vacklande alltid.

25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

Gjut ut över dem din ogunst, och låt din vredes glöd hinna upp dem.

26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

Deras gård blive öde, ingen må finnas, som bor i deras hyddor,

27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

eftersom de förfölja dem som du själv har slagit och orda om huru de plågas, som du har stungit.

28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Låt dem gå från missgärning till missgärning, och låt dem icke komma till din rättfärdighet.

29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

Må de utplånas ur de levandes bok och icke varda uppskrivna bland de rättfärdiga.

30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

Men mig som är betryckt och plågad, mig skall din frälsning, o Gud, beskydda.

31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

Jag vill lova Guds namn med sång och upphöja honom med tacksägelse.

32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Det skall behaga HERREN bättre än någon tjur, något offerdjur med horn och klövar.

33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

När de ödmjuka se det, skola de glädja sig; I som söken Gud, edra hjärtan skola leva.

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

Ty HERREN lyssnar till de fattiga och föraktar icke sina fångna.

35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

Honom love himmelen och jorden, havet och allt vad som rör sig däri.

36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

Ty Gud skall frälsa Sion, han skall bygga upp Juda städer; man skall bo i dem och besitta landet. Hans tjänares barn skola få det till arvedel, och de som älska hans namn skola bo däri.