Psalmów 69
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.
2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.
3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.
4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.
5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.
6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!
7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.
8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.
9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.
10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.
Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.
11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.
13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!
14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!
15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!
16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!
17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!
18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!
19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.
20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.
21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.
22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!
23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!
24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!
25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!
26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.
27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!
28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!
29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!
30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,
31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.
32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!
33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.
35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.
36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.
Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.
