Psalmów 69

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. De David. Savu min, ho Dio; Ĉar la akvoj venis ĝis mia animo.

2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

Mi profundiĝis en profundan marĉon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Mi senfortiĝis de mia kriado, sekiĝis mia gorĝo; Laciĝis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkaŭzaj malamantoj; Fortiĝis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Ho Dio, Vi scias mian malsaĝecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kaŝitaj por Vi.

6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontiĝu per mi tiuj, kiuj Vin serĉas, ho Dio de Izrael!

7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Ĉar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizaĝon.

8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

Mi fariĝis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

Ĉar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi fariĝis moka ekzemplo por ili.

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Parolas pri mi la sidantoj ĉe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

Kaj mi preĝas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Eligu min el la ŝlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraŭ miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian buŝon.

16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

Aŭskultu min, ho Eternulo, ĉar bona estas Via favorkoreco; Laŭ Via kompatemeco turnu Vin al mi.

17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Kaj ne kaŝu antaŭ Via sklavo Vian vizaĝon, ĉar mi suferas; Rapidu, aŭskultu min.

18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

Alproksimiĝu al mia animo, savu ĝin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaŭ Vi estas ĉiuj miaj premantoj.

20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

Honto rompis mian koron, kaj mi senfortiĝis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

Kaj ili donis al mi por manĝo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

Ilia tablo antaŭ ili fariĝu reto, Kaj ilia prospero fariĝu kaptilo.

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

Mallumiĝu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por ĉiam.

24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

Verŝu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

Ilia loĝejo dezertiĝu, En iliaj tendoj ne ekzistu loĝanto.

26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

Ĉar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

Sed mi estas malriĉa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

Kaj ĝi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aŭ bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Vidos humiluloj kaj ĝojos! Ho serĉantoj de Dio, via koro reviviĝu.

33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

Ĉar la Eternulo aŭskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malŝatas.

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

Gloru Lin la ĉielo kaj la tero, La maroj, kaj ĉio, kio en ili moviĝas.

35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

Ĉar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie loĝos kaj ilin heredos.

36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

Kaj la idaro de Liaj sklavoj ĝin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo loĝos en ĝi.