Psalmów 69

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De leliën." Van David. Red mij, o God! Want het water staat aan mijn lippen;

2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

Ik zink in een modderpoel weg, En voel geen grond meer onder de voeten; Ik ben in peilloze wateren geraakt, En de stroom sleurt mij mee.

3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Ik ben afgemat van mijn schreien en schor is mijn keel; Mijn ogen staan mat van het staren naar God.

4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

Talrijker dan de haren op mijn hoofd, zijn zij, die mij onverdiend haten. Talrijker dan mijn beenderen, die mij bestrijden zonder enige grond; En wat ik niet heb geroofd, Vordert men nog van mij terug.

5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Gij zoudt het weten, o God, als ik iets dwaas had gedaan, En als ik schuld had, was het U niet verborgen!

6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

Laat dus in mij niet worden beschaamd, Die op U hopen, Heer, Jahweh der heirscharen; In mij niet te schande worden, Die U zoeken, Israëls God!

7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Neen, om Uwentwil moet ik schande verduren, En bedekt het schaamrood mijn gelaat!

8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

Ik ben een vreemdeling voor mijn broeders geworden, Een onbekende voor de zonen mijner moeder:

9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, Op mij valt de smaad van hen, die U smaden.

10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

Als ik ween, en mij door vasten kastijd, Wordt het mij tot schande gerekend;

11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Trek ik het boetekleed aan, Men gaat er mee spotten;

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Die in de poort zitten, praten over mij, En de slempers maken er liedjes op.

13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

Maar tot U richt ik mijn bede, o Jahweh, In de tijd der genade, o God. Verhoor mij om uw grote ontferming, En om de trouw van uw hulp;

14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Red mij uit de modderpoel en laat mij er niet in verzinken; Verlos mij, en trek mij uit de diepe wateren omhoog!

15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Laat de watervloed mij niet overstelpen, de kolken verzwelgen, De afgrond zijn mond niet boven mij sluiten.

16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

Red mij, Jahweh, naar de goedertierenheid uwer genade, En zie op mij neer naar uw grote ontferming;

17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Verberg uw aanschijn niet voor uw dienaar, Verhoor mij spoedig, want het is mij bang om het hart!

18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

Wees mij nabij, en kom mij te hulp, Verlos mij om wille van mijn vijand!

19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

Gij kent toch mijn smaad, mijn schaamte en schande, En al mijn verdrukkers staan U voor ogen;

20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

Gij weet, hoe de smaad mij het hart heeft gebroken, En hoe vertwijfeld ik ben. Ik wachtte op een, die medelijden had, maar er was er geen, Op troosters, maar ik vond ze niet.

21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

Ze gaven mij gal in plaats van spijs, En lesten mijn dorst met azijn.

22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

Hun tafel worde hun tot een val, Hun offergelagen een strik;

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

Laat hun ogen worden beneveld, zodat ze niet zien, En ontwricht hun lenden voor immer;

24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

Stort uw gramschap over hen uit, Uw woede moge hen treffen!

25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

Laat hun kamp tot steppe worden, En niemand hun tenten bewonen.

26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

Neen, ze vervolgden nog, dien Gij hadt geslagen, En vergrootten de smarten van die door U was gewond;

27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

Stapel de ene schuld op de andere, Zodat ze niet tot uw gerechtigheid komen;

28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Laat ze uit het boek des levens worden geschrapt, Niet worden opgeschreven met de rechtvaardigen.

29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

Maar hoe ook geplaagd en bedroefd, Uw hulp, o God, zal mij redden!

30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

Dan zal ik de Naam van God in liederen prijzen, En Hem loven en danken!

31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

Dit zal Jahweh meer aangenaam zijn dan stieren, Meer dan varren met horens en hoeven.

32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Verheugt u, ongelukkigen, wanneer gij dit ziet; Zoekt naar God, en uw hart leeft weer op.

33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

Want Jahweh hoort de behoeftigen aan, En versmaadt de geknevelden niet.

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

Hemel en aarde moeten Hem loven, De zeeën, met wat er in leeft!

35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

Want God zal Sion verlossen, En de steden van Juda herbouwen. Men zal daarin terugkeren, En ze bezetten;

36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

Het geslacht van zijn dienaars zal ze erven, En wie zijn Naam liefheeft, daar wonen!