< Psalmów 69 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
(Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.) Frels mig Gud, thi Vandene når mig til Sjælen,
2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen går over mig;
3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie på min Gud;
4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
flere end mit Hoveds Hår er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!
5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
Gud, du kender min Dårskab, min Skyld er ej skjult for dig.
6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier på dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem der søger dig, Israels Gud!
7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Åsyn dækkes af Skændsel;
8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
fremmed er jeg for mine Brødre en Udlænding for min Moders Sønner.
9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet på mig:
10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.
jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;
11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.
12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.
13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
Men jeg beder, HERRE, til dig i Nådens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!
14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,
15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
lad Strømmen ikke gå over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.
16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
Svar mig, HERRE, thi god er din Nåde, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;
17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
dit Åsyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Våde, skynd dig og svar mig;
18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!
19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede på alle mine Fjender.
20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves på Medynk, på Trøstere uden at finde;
21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.
22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;
23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
lad Øjnene slukkes, så Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!
24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
Din Vrede udøse du over dem din glødende Harme nå dem;
25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!
26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du såred.
27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
Tilregn dem hver eneste Brøde lad dem ikke få Del i din Retfærd;
28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!
29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!
30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;
31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
det er mer for HERREN end Okser end Tyre med Horn og Klove!
32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
Når de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!
33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
Thi HERREN låner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.
34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;
35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje;
36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.
hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.