Psalmów 66

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu.

Til songmeisteren; ein song, ein salme. Ropa fagnadrop for Gud, all jordi!

2 Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.

Syng ut hans namns æra, gjev honom æra til hans pris!

3 Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

Seg til Gud: «Kor skræmelege dine verk er! For di store magt skuld må dine fiendar gjøla for deg.

4 Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. (Sela)

All jordi skal tilbeda deg og syngja deg lov, dei skal syngja um ditt namn.» (Sela)

5 Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.

Kom og sjå Guds gjerningar! Skræmeleg er han i gjerning mot menneskjeborni.

6 Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.

Han gjorde havet um til turrlende, gjenom elvi gjekk dei til fots; der gledde me oss i honom.

7 Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. (Sela)

Han råder med sitt velde æveleg, hans augo gjæter heidningarne; dei tråssuge må ikkje upphøgja seg. (Sela)

8 Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.

De folk, lova vår Gud, og lat røysti av hans lovsong verta høyrd!

9 Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.

han som heldt vår sjæl i live, og ikkje let vår fot vera ustød.

10 Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.

For du prøvde oss, Gud, du reinsa oss, som dei reinsar sylv.

11 Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.

Du førde oss inn i eit garn, du lagde ei tyngjande byrd på våre lender.

12 Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.

Du let menneskje fara yver vårt hovud, me kom i eld og vatn - men du førde oss ut til uppkveikjing.

13 Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.

Eg vil ganga inn i ditt hus med brennoffer; eg vil gjeva deg det eg hev lova,

14 Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.

det som gjekk yver mine lippor, og som munnen min tala ut då eg var i naud.

15 Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. (Sela)

Brennoffer av feite sauer vil eg ofra til deg med eim av verar, eg vil ofra både uksar og bukkar. (Sela)

16 Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.

Kom og høyr, so vil eg fortelja, alle de som ottast Gud, kva han hev gjort for mi sjæl.

17 Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.

Til honom ropa eg med min munn, og lovsong var på tunga mi.

18 Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.

Hadde eg stila på urett i mitt hjarta, vilde Herren ikkje høyra.

19 Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

Men Gud hev høyrt, han lydde på mi bønerøyst.

20 Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.

Lova vere Gud, som ikkje viste mi bøn ifrå seg og ikkje tok frå meg si miskunn!