Psalmów 65

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa. Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

Al Vencedor: Salmo de David, Canción. En ti reposa la alabanza, oh Dios, en Sión; y a ti se pagará el voto.

2 Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.

Tú oyes la oración; a ti vendrá toda carne.

3 Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

Palabras de iniquidades me sobrepujaron; mas nuestras rebeliones tú las limpiarás.

4 Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.

Dichoso el que tú escogieres, e hicieres llegar para que habite en tus atrios; seremos saciados del bien de tu Casa, de tu santo templo.

5 Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!

Con tremendas cosas, nos oirás en justicia, oh Dios de nuestra salud, esperanza de todos los fines de la tierra, y las lejuras del mar.

6 Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

Tú, el que afirma los montes con su potencia, ceñido de valentía.

7 Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,

El que amansa el estruendo de los mares, el estruendo de sus ondas, y el alboroto de los gentiles.

8 Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

Y los habitadores de los fines de la tierra temen de tus maravillas; que haces alegrar las salidas de la mañana y de la tarde.

9 Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.

Visitas la tierra, y desde que la has hecho desear mucho, la enriqueces con el Río de Dios lleno de aguas; preparas el grano de ellos, porque así la ordenaste.

10 Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

Embriagas sus surcos, haces descender el agua en sus regaderas; la ablandas con lluvias, bendices sus renuevos.

11 Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.

Tú coronas el año de tus bienes; y tus nubes destilan grosura.

12 Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

Destilan sobre las habitaciones del desierto; y los collados se ciñen de alegría.

13 Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.

Se visten los llanos de ovejas, y los valles se cubren de grano; dan voces de júbilo, y aun cantan.