< Psalmów 65 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa. Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.
A ti, ó Deus, espera o louvor em Sião, e a ti se pagará o voto.
2 Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.
Ó tu que ouves as orações, a ti virá toda a carne.
3 Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.
Prevalecem as iniquidades contra mim; porém tu expias as nossas transgressões.
4 Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.
Bem-aventurado aquele a quem tu escolhes, e fazes chegar a ti, para que habite em teus átrios: nós seremos fartos da bondade da tua casa e do teu santo templo.
5 Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!
Pelas coisas tremendas em justiça nos responderás, ó Deus da nossa salvação; tu és a esperança de todas as extremidades da terra, e daqueles que estão longe sobre o mar.
6 Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;
O que pela sua força consolida os montes, cingido de fortaleza:
7 Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,
O que aplaca o ruído dos mares, o ruído das suas ondas, e o tumulto das gentes.
8 Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.
E os que habitam nos fins da terra temem os teus sinais; tu fazes alegres as saídas da manhã e da tarde.
9 Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.
Tu visitas a terra, e a refrescas; tu a enriqueces grandemente com o rio de Deus, que está cheio d'água; tu lhe preparas o trigo, quando assim a tens preparada.
10 Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.
Enches d'água os seus regos, fazendo-a descer em suas margens: tu a amoleces com a muita chuva: abençoas as suas novidades.
11 Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.
Coroas o ano da tua bondade, e as tuas veredas destilam gordura.
12 Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.
Destilam sobre os pastos do deserto, e os outeiros os cingem de alegria.
13 Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.
Os campos se vestem de rebanhos, e os vales se cobrem de trigo: eles se regozijam e cantam.