Psalmów 65

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa. Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

In finem. Psalmus David, canticum Jeremiæ et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire. [Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem.

2 Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.

Exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet.

3 Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

Verba iniquorum prævaluerunt super nos, et impietatibus nostris tu propitiaberis.

4 Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.

Beatus quem elegisti et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ; sanctum est templum tuum,

5 Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!

mirabile in æquitate. Exaudi nos, Deus, salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe.

6 Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia;

7 Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,

qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes,

8 Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

et timebunt qui habitant terminos a signis tuis; exitus matutini et vespere delectabis.

9 Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.

Visitasti terram, et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti cibum illorum: quoniam ita est præparatio ejus.

10 Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

Rivos ejus inebria; multiplica genimina ejus: in stillicidiis ejus lætabitur germinans.

11 Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.

Benedices coronæ anni benignitatis tuæ, et campi tui replebuntur ubertate.

12 Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

Pinguescent speciosa deserti, et exsultatione colles accingentur.

13 Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.

Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.]