Psalmów 64

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.

Ein Psalm Davids, vorzusingen. Höre, Gott, meine Stimme in meiner Klage; behüte mein Leben vor dem grausamen Feinde!

2 Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.

Verbirg mich vor der Sammlung der Bösen, vor dem Haufen der Übeltäter,

3 Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,

welche ihre Zunge schärfen wie ein Schwert, die mit ihren giftigen Worten zielen wie mit Pfeilen,

4 Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie nań strzelają, a nikogo się nie boją.

daß sie heimlich schießen den Frommen; plötzlich schießen sie auf ihn ohne alle Scheu.

5 Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?

Sie sind kühn mit ihren bösen Anschlägen und sagen, wie sie Stricke legen wollen, und sprechen: Wer kann sie sehen?

6 Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.

Sie erdichten Schalkheit und halten's heimlich, sind verschlagen und haben geschwinde Ränke.

7 Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;

Aber Gott wird sie plötzlich schießen, daß ihnen wehe tun wird.

8 A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.

Ihre eigene Zunge wird sie fällen, daß ihrer spotten wird, wer sie siehet.

9 I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.

Und alle Menschen, die es sehen, werden sagen: Das hat Gott getan, und merken, daß es sein Werk sei.

10 Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.