< Psalmów 63 >
1 Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;
(En salme af David, da han var i Judas ørken.) Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
2 Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.
(således var det, jeg så dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
3 (Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot, ) aby cię chwaliły wargi moje,
thi din Nåde er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
4 Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.
Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
5 Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.
Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
6 Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.
når jeg kommer dig i Hu på mit Leje, i Nattevagterne tænker på dig;
7 Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.
thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
8 Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.
Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
9 Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.
Forgæves står de mig efter livet, i Jordens Dyb skal de synke,
10 Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział.
gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte.
11 Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.
Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.