< Psalmów 60 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.
A karmesternek, Tanúság lilioma szerint. Dal Dávidtól, tanításra. Midőn háborúskodott Arám-Nakarájimmal és Arám-Czóbával; Jóáb pedig visszatért s megverte Edómot a Sós-völgyben, tizenkétezer embert. Isten, elvetettél minket, rést ütöttél bennünk, haragudtál: bárcsak helyreállítanál minket!
2 Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.
Megrendítotted a földet, szétrepesztetted, gyógyítsd meg töréseit, mert megingott.
3 Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
Láttattál népeddel keményet, itattad velünk a támolygás borát.
4 Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)
Adtál tisztelőidnek jelzászlót, hogy jeleskedjenek, az igazságnak miatta! Széla.
5 Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
Azért hogy megszabadíttassanak kedveltjeid, segíts jobboddal és hallgass meg!
6 Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
Isten beszélt szentségében: Hadd ujjongok, hadd osztom ki Sekhémet, és Szukkót völgyét hadd mérem fel.
7 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.
Enyém Gilsád és enyém Menasse, Efraim pedig fejem erőssége, Jehúda törvénypálczám.
8 Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.
Móáb mosdó medenczém, Edómra vetem sarumat; felém, Peléset, riadozzál!
9 Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
Ki vezet engem az ostromlott városba, ki vezérel engem Edómig?
10 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?
Nemde te, oh Isten, elvetettél minket és nem vonulsz ki, Isten, hadainkkal!
11 Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.
Adj nekünk segítséget a szorongató ellen; hisz hiábavaló embernek segedelme.
12 W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
Istennel végzünk hatalmast és ő tiporja le szorongatóinkat.