Psalmów 60

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

“For the leader of the music; upon the Shushan-Eduth; a psalm of David for instruction; when he was at strife with the Syrians of Mesopotamia, and the Syrians of Zoba; when Joab returned, and smote twelve thousand Edomites in the valley of Salt.” O God! thou hast forsaken us; thou hast broken us in pieces; Thou hast been angry! O revive us again!

2 Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

Thou hast made the land tremble; thou hast rent it; O heal its breaches, for it tottereth!

3 Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

Thou hast caused thy people to see hard things; Thou hast made us drink the wine of reeling.

4 Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)

Lift up a banner for them that fear thee, For the sake of thy faithfulness, that they may escape!

5 Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

That thy beloved may be delivered, Save with thy right hand, and answer me!

6 Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

God promiseth in his holiness; I will rejoice; I shall yet divide Shechem, And measure out the valley of Succoth.

7 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

Gilead shall be mine, and mine Manasseh; Ephraim shall be my helmet, And Judah my sceptre;

8 Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

Moab shall be my wash-bowl; Upon Edom shall I cast my shoe; I shall triumph over Philistia!

9 Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

Who will bring me to the strong city? Who will lead me into Edom?

10 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

Wilt not thou, O God! who didst forsake us, And didst not go forth with our armies?

11 Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

Give us thine aid in our distress, For vain is the help of man!

12 W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

Through God we shall do valiantly; For he will tread down our enemies.