Psalmów 60

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

For the choirmaster. To the tune of “The Lily of the Covenant.” A Miktam of David for instruction. When he fought Aram-naharaim and Aram-zobah, and Joab returned and struck down 12,000 Edomites in the Valley of Salt. You have rejected us, O God; You have broken us; You have been angry; restore us!

2 Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

You have shaken the land and torn it open. Heal its fractures, for it is quaking.

3 Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

You have shown Your people hardship; we are staggered from the wine You made us drink.

4 Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)

You have raised a banner for those who fear You, that they may flee the bow.

5 Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

Respond and save us with Your right hand, that Your beloved may be delivered.

6 Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

God has spoken from His sanctuary: “I will triumph! I will parcel out Shechem and apportion the Valley of Succoth.

7 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

Gilead is Mine, and Manasseh is Mine; Ephraim is My helmet, Judah is My scepter.

8 Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

Moab is My washbasin; upon Edom I toss My sandal; over Philistia I shout in triumph.”

9 Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

Who will bring me to the fortified city? Who will lead me to Edom?

10 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

Have You not rejected us, O God? Will You no longer march out, O God, with our armies?

11 Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

Give us aid against the enemy, for the help of man is worthless.

12 W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

With God we will perform with valor, and He will trample our enemies.