< Psalmów 60 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania; Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.
Aw Khawssa, kaimih ve ni qoek khqi hawh tiksaw, kaimih ak khan awh nak kaw so hawh hy; nak kaw so hawh nawh - nim thawh tlaih lah!
2 Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.
Nang ing qam ce thloek tiksaw can sak thulh hawh hyk ti; ak kqek khqi ve cawng tlaih lah, tlai nyk nyk hy.
3 Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
Nak thlangkhqi ce kawboet kyinaak ni huh sak khqi tiksaw; misur tui ni awk sak khqi nawh kami ceh am thym voel hy.
4 Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. (Sela)
Cehlai, nang anik kqihkhqi aham taw, hizan ce hak zoek tiksaw li ce dan khoep hy.
5 Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
Nak tang kut ing ni hul khqi nawhtaw ni thaawng khqi lah, na lungnaak thlangkhqi loet na u seh.
6 Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
Khawsa ing a hun ciim awhkawng: “Noengnaak ing Shechem ce cun kawng nyng saw Succoth tuikaw ce tah vang.
7 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.
Gilead ve kai a koe ni, Monasseh awm kai a koe ni; Ephraim ve ka thi lumyk na awm nawh, Judah ve ka sawnghqawl na awm hy.
8 Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.
Moab ve kang silh qunaak beihthuk na awm nawh, Edom ak khan awh ka khawmyk khawng nyng saw; Philistia qam khan awh noengnaak ing khy nyng,” tihy.
9 Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
U ing nu khawk bau cak na anik ceh pyi kaw? U ing nu Edom na ani sawi kaw?
10 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?
Aw Khawsa, nang ing ni qoek khqi nawh ka qaalkapkhqi mi am cet haih voel hyk ti ka ti my?
11 Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.
Qalkap tuknaak thai aham bawngnaak ni pe lah, kawtih thlanghqing ak bawngnaak taw a phi am awm hy.
12 W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
Khawsa ing ni noengnaak ce ka mi huh hly, anih ing ni qaalkhqi ce a khaw ing a leh hly.