Psalmów 56
1 Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali. Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.
Smiluj se na me, Bože, jer èovjek hoæe da me proguta, neprijatelj me svaki dan pritješnjuje.
2 Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!
Neprijatelji moji svaki dan traže da me progutaju; jer mnogi napadaju na me oholo.
3 Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.
Kad me je strah, ja se u tebe uzdam.
4 Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.
Bogom se hvalim za rijeè njegovu; u Boga se uzdam, ne bojim se; šta æe mi uèiniti tijelo?
5 Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.
Svaki dan izvræu rijeèi moje; što god misle, sve meni o zlu.
6 Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.
Skupljaju se, prikrivaju se, paze za petama mojima; jer traže dušu moju.
7 Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.
Kod ovake zloæe izbavi od njih, u gnjevu obori narode, Bože.
8 Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?
U tebe je izbrojeno moje potucanje, suze se moje èuvaju u sudu kod tebe, one su u knjizi tvojoj.
9 Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.
Neprijatelji moji ustupaju natrag, kad tebe prizivljem; po tom znam da je Bog sa mnom.
10 Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.
Bogom se hvalim za rijeè njegovu, Gospodom se hvalim za rijeè njegovu.
11 W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.
U Boga se uzdam, ne bojim se; šta æe mi uèiniti èovjek?
12 Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam.
Tebi sam se, Bože, zavjetovao; tebe æu hvaliti;
13 Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.
Jer si izbavio dušu moju od smrti, noge moje od spoticanja, da bih hodio pred licem Božjim, u svjetlosti živijeh.
