< Psalmów 56 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali. Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.
Per il Capo de’ musici. Su: “Colomba de’ terebinti lontani”. Inno di Davide quando i Filistei lo presero in Gat. Abbi pietà di me, o Dio, poiché gli uomini anelano a divorarmi; mi tormentano con una guerra di tutti i giorni;
2 Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!
i miei nemici anelano del continuo a divorarmi, poiché sono molti quelli che m’assalgono con superbia.
3 Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.
Nel giorno in cui temerò, io confiderò in te.
4 Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.
Coll’aiuto di Dio celebrerò la sua parola; in Dio confido, e non temerò; che mi può fare il mortale?
5 Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.
Torcon del continuo le mie parole; tutti i lor pensieri son vòlti a farmi del male.
6 Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.
Si radunano, stanno in agguato, spiano i miei passi, come gente che vuole la mia vita.
7 Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.
Rendi loro secondo la loro iniquità! O Dio, abbatti i popoli nella tua ira!
8 Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?
Tu conti i passi della mia vita errante; raccogli le mie lacrime negli otri tuoi; non sono esse nel tuo registro?
9 Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.
Nel giorno ch’io griderò, i miei nemici indietreggeranno. Questo io so: che Dio è per me.
10 Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.
Coll’aiuto di Dio celebrerò la sua parola; coll’aiuto dell’Eterno celebrerò la sua parola.
11 W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.
In Dio confido e non temerò; che mi può far l’uomo?
12 Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam.
Tengo presenti i voti che t’ho fatti, o Dio; io t’offrirò sacrifizi di lode;
13 Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.
poiché tu hai riscosso l’anima mia dalla morte, hai guardato i miei piedi da caduta, ond’io cammini, al cospetto di Dio, nella luce de’ viventi.