Psalmów 55
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:
in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam
2 Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:
intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum
3 Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.
a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi
4 Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.
cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me
5 Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.
timor et tremor venit super me et contexit me tenebra
6 I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.
et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam
7 Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. (Sela)
ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma
8 Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.
expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate
9 Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.
praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate
10 We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.
die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius
11 Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.
et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus
12 Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;
quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo
13 Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.
tu vero homo unianimis dux meus et notus meus
14 Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.
qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu
15 Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich. (Sheol h7585)
veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol h7585)
16 Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.
ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me
17 W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.
vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam
18 Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.
redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum
19 Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku. (Sela) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.
exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum
20 Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.
extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius
21 Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:
divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula
22 Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.
iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto
23 Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.
tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine
