Psalmów 55

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:

Til Sangmesteren; med Strengeleg; en Undervisning af David. Gud! vend Øren til min Bøn og skjul dig ikke for min ydmyge Begæring.

2 Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:

Giv Agt paa mig og bønhør mig; jeg vil overlade mig til min Klage og hyle

3 Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.

over Fjendens Røst, over den ugudeliges Undertrykkelse; thi de vælte Uret paa mig og hade mig i Vrede.

4 Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

Mit Hjerte er bange inden i mig, og Dødens Rædsler ere faldne paa mig.

5 Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.

Frygt og Bæven kom over mig, og Gru lægger sig over mig.

6 I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

Og jeg sagde: Gid jeg havde Vinger som en Due, da vilde jeg flyve bort og fæste Bo.

7 Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. (Sela)

Se, jeg vilde flygte langt bort; jeg vilde blive Natten over i Ørken. (Sela)

8 Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.

Jeg vilde haste til et Tilflugtssted for mig, fra Hvirvelvinden og Stormen.

9 Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.

Herre! opslug dem, gør deres Tunger uens; thi jeg har set Vold og Trætte i Staden.

10 We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.

Dag og Nat omringe de den paa dens Mure, og Uret og Møje er inden i den.

11 Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.

Ondskab hersker inden i den, og Bedrageri og Svig vige ikke fra dens Gade.

12 Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;

Thi det er ikke en Fjende, som forhaaner mig, ellers maatte jeg bære det; det er ikke min Avindsmand, som gør sig stor over mig, ellers kunde jeg skjule mig for ham;

13 Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.

men det er dig, et Menneske, som var min Jævnlige, min Ven og min Kynding,

14 Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.

vi, som venligt holdt Raad sammen, som vandrede i Guds Hus iblandt Skaren.

15 Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich. (Sheol h7585)

Døden føre Forglemmelse over dem! lad dem fare levende ned i Dødsriget; thi der er Ondskab i deres Boliger, i deres Inderste. (Sheol h7585)

16 Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.

Jeg vil raabe til Gud, og Herren skal frelse mig.

17 W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.

Jeg vil klage og hyle Aften og Morgen og Middag, og han vil høre min Røst.

18 Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.

Han har forløst min Sjæl i Fred fra Striden imod mig; thi de vare i Mængde mig imod.

19 Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku. (Sela) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.

Gud skal høre og svare dem, han, der bliver evindelig (Sela) efterdi der ingen Forandring er hos dem, og de ikke frygte Gud.

20 Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.

Han har lagt Haand paa dem, som havde Fred med ham; han har vanhelliget sin Pagt.

21 Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

Hans Munds Ord ere glatte som Smør; men der er Strid i hans Hjerte; hans Ord ere blødere end Olie, og dog ere de dragne Sværd.

22 Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.

Kast din Sag paa Herren, og han skal forsørge dig; han skal ikke evindelig tilstede, at den retfærdige rokkes.

23 Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.

Men du, Gud! du skal støde dem ned i Gravens Dyb; blodgerrige og falske Mænd skulle ikke naa deres Dages halve Tal; men jeg vil forlade mig paa dig.