Psalmów 51

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.

2 Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.

3 Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.

4 Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.

5 Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.

6 Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.

7 Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.

8 Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.

9 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.

10 Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.

11 Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.

12 Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.

13 Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.

14 Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.

15 Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.

16 Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.

17 Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!

18 Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.

19 Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.