Psalmów 51
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.
Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim. Kad pravietis Nātans pie viņa nāca, kad viņš bija gājis pie Batsebas. Apžēlojies par mani, ak Dievs, pēc Savas žēlastības, izdeldē manus pārkāpumus pēc Savas lielās sirdsžēlastības!
2 Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.
Mazgā mani labi no manas noziedzības un šķīstī mani no maniem grēkiem.
3 Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.
Jo es atzīstu savus pārkāpumus, un mani grēki ir manā priekšā vienmēr.
4 Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.
Tev vienam es esmu grēkojis un ļaunu darījis priekš Tavām acīm, ka Tu palieci taisns Savos vārdos un šķīsts Savā tiesā.
5 Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.
Redzi, noziedzībā esmu dzemdināts, un grēkos māte mani ieņēmusi.
6 Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.
Redzi, tev patīk sirds patiesība, tad dari man zināmu to apslēpto gudrību.
7 Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.
Šķīstī mani no grēkiem ar īzapu, ka topu šķīsts, mazgā mani, ka topu baltāks nekā sniegs.
8 Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.
Liec man dzirdēt prieku un līksmību, ka tie kauli līksmojās, ko Tu esi satriecis.
9 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.
Apslēp Savu vaigu no maniem grēkiem un deldē visu manu noziegumu.
10 Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
Radi iekš manis, ak Dievs, šķīstu sirdi un atjauno iekš manis pastāvīgu garu.
11 Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.
Nemet mani nost no Sava vaiga, un neatņem no manis Savu Svēto Garu.
12 Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.
Atdod man atkal Savas pestīšanas prieku, un uzturi mani ar labprātīgu garu.
13 Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
Tad es mācīšu pārkāpējiem Tavus ceļus, ka grēcinieki pie Tevis atgriežas.
14 Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
Izglābi mani no asins vainām, ak Dievs, tu Dievs mans Pestītājs; tad mana mēle slavēs Tavu taisnību.
15 Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
Kungs, atdari manas lūpas, tad mana mute izteiks Tavu slavu.
16 Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.
Jo Tev netīk upuris, citādi es to gribētu dot, dedzināms upuris Tev nepatīk.
17 Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!
Dieva upuris ir satriekts gars; salauztu un sagrauztu sirdi Tu, Dievs, nesmādēsi.
18 Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.
Dari labu Ciānai pēc Savas labprātības, uztaisi Jeruzālemes mūrus.
19 Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.
Tad Tev patiks taisnības upuri, dedzināmais un visa(kopējais) sadedzināmais upuris, tad upurēs vēršus uz Tava altāra.
