Psalmów 51
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.
Dem Sangmeister. Ein Psalm Davids.
2 Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.
Als der Prophet Nathan zu ihm kam, / nachdem er zu Batseba eingegangen war.
3 Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.
Sei mir gnädig, Elohim, nach deiner Huld, / In großer Erbarmung tilg meine Frevel!
4 Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.
Wasche mich völlig von meiner Schuld / Und von meiner Sünde mache mich rein!
5 Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.
Denn meine Frevel sind mir bewußt, / Und meine Sünde ist stets vor mir.
6 Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.
An dir allein habe ich gesündigt, / Und was dir mißfällt, hab ich verübt. / Denn du sollst recht behalten mit deinem Spruch, / Rein erscheinen mit deinem Urteil.
7 Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.
Ich bin ja in Schuld geboren, / In Sünde hat mich meine Mutter empfangen.
8 Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.
Doch da du Wahrheit im Herzen liebst, / So mach mir im Innern Weisheit kund!
9 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.
Entsündige mich mit Ysop, so werd ich rein, / Wasche mich, so werd ich weißer als Schnee.
10 Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
Sprich mir Wonne und Freude zu, / Daß deine Gebeine frohlocken, die du zerschlagen.
11 Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.
Verbirg dein Antlitz vor meinen Sünden, / Und all meine Frevel tilge aus!
12 Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.
Ein reines Herz schaff mir, Elohim, / Einen festen Geist erneure in mir!
13 Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
Wirf mich nicht weg von deinem Antlitz, / Deinen Heiligen Geist nimm nicht von mir!
14 Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
Erfreue mich wieder mit deinem Heil, / Mit willigem Geiste stütze mich!
15 Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
Dann lehre ich Frevler deine Wege, / Und Sünder sollen sich zu dir kehren.
16 Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.
Von Blutschuld rette mich, Elohim, du Gott meines Heils! / So jauchzt meine Zunge ob deiner Gnade.
17 Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!
Adonái, tu mir die Lippen auf; / Dann wird mein Mund deinen Ruhm verkünden.
18 Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.
Schlachtopfer begehrst du ja nicht — sonst gäbe ich sie —; / Brandopfer gefallen dir nicht.
19 Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.
Elohims Schlachtopfer sind ein zerbrochener Geist. / Ein zerbrochen, zerschlagen Herz, Elohim, verschmähest du nicht! Tu wohl an Zion in deiner Gnade, / Baue die Mauern Jerusalems! Dann werden dir rechte Opfer gefallen: / Brandopfer, Ganzopfer, / Dann wird man Stiere opfern auf deinem Altar.
