< Psalmów 50 >
1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
Ex Sion species decoris ejus:
3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.
4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.
5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.
6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.
7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos:
10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.
11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.
12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.
13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.
15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum?
17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.
18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.
19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.
20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.
21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.