Psalmów 50
1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
Ein Psalm Asafs. / El Elohim Jahwe: Er redet / Und ruft der Erde d vom Aufgang der Sonne bis zum Niedergang.
2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
Aus Zion, der Schönheit Krone, / Strahlt Elohim hervor.
3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
Unser Gott, er kommt und schweiget nicht. / Verzehrend Feuer geht vor ihm her, / Rings um ihn stürmt es gewaltig.
4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
Er ruft die Himmel droben herbei. / Und die Erde, sein Volk zu richten:
5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
"Versammelt mir die Frommen, / Die den Bund mit mir im Opfer geschlossen!"
6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
Die Himmel künden seine Gerechtigkeit; / Denn Elohim — er ist's, der richtet! (Sela)
7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
"Höre, mein Volk, o laß mich reden! / Israel, laß mich dich warnen! / Elohim, dein Gott, bin ich.
8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
Nicht deiner Schlachtopfer wegen rüge ich dich — / Sind doch deine Brandopfer immer vor mir.
9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
Nicht brauche ich Stiere aus deinem Hause / Noch Böcke aus deinen Hürden.
10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
Denn mein ist alles Wild des Waldes, / Das viele Getier auf den Bergen.
11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
Ich kenne jeden Vogel der Berge, / Und was auf den Feldern sich regt, ist mein.
12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
Sollte mich hungern, dir sagte ich's nicht. / Denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
Esse ich etwa der Stiere Fleisch / Und trink ich der Böcke Blut?
14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
Opfere Elohim Dank / Und bezahle dem Höchsten deine Gelübde!
15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
"Rufe mich an am Tage der Not: / Dann will ich dich retten, daß du mich ehrest."
16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
Aber zum Frevler spricht Elohim: / Wie? du zählst meine Satzungen auf / Und redest von meinem Bund?
17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
Das wagst du und hasset doch Zucht / Und wirfst meine Worte hinter dich?
18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
Siehst du einen Dieb, so gesellst du dich ihm, / Und mit Ehebrechern gehest du um.
19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
Du lässest deinen Mund zum Bösen los, / Und deine Zunge spinnet Trug.
20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
Mit andern verleumdest du deinen Bruder, / Deiner Mutter Sohn hängst du Schande an.
21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
Das hast du getan, und ich schwieg dazu. / Da dachtest du denn: ich wäre wie du. / Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn, / Dir's unter die Augen stellen."
22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
Merkt das wohl, die ihr Gottes vergeßt; / Sonst werd ich zerreißen, und niemand rettet.
23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
Wer Dank opfert, der ehret mich recht, / Und er bahnet den Weg, / Auf dem ich ihm zeige das Heil Elohims.
