Psalmów 50
1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
Žalm Azafovi. Bůh silný, Bůh Hospodin mluvil, a přivolal zemi od východu slunce i od západu jeho.
2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
Z Siona v dokonalé kráse Bůh zastkvěl se.
3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
Béřeť se Bůh náš, a nebude mlčeti; oheň před ním vše zžírati bude, a vůkol něho vichřice náramná.
4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
Zavolal nebes s hůry i země, aby soudil lid svůj, řka:
5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
Shromažďte mi svaté mé, kteříž smlouvu se mnou učinili při obětech.
6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
I budou vypravovati nebesa spravedlnost jeho; nebo sám Bůh soudce jest. (Sélah)
7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
Slyš, lide můj, a buduť mluviti, Izraeli, a buduť tebou osvědčovati. Já zajisté Bůh, Bůh tvůj jsem.
8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
Nechci tě obviňovati z příčiny obětí tvých, ani zápalů tvých, že by vždycky přede mnou nebyli.
9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
Nevezmuť z domu tvého volka, ani z chlévů tvých kozlů.
10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
Nebo má jest všecka zvěř lesní, i hovada na tisíci horách.
11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
Já znám všecko ptactvo po horách, a zvěř polní před sebou mám.
12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
Zlačním-li, nic tobě o to nedím; nebo můj jest okršlek zemský i plnost jeho.
13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
Zdaliž jídám maso z volů, a pijím krev kozlovou?
14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
Obětuj Bohu obět chvály, a plň Nejvyššímu své sliby;
15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
A vzývej mne v den ssoužení, vytrhnu tě, a ty mne budeš slaviti.
16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
Sic jinak bezbožníku praví Bůh: Což tobě do toho, že ty vypravuješ ustanovení má, a béřeš smlouvu mou v ústa svá,
17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
Poněvadž jsi vzal v nenávist kázeň, a zavrhl jsi za sebe slova má.
18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
Vidíš-li zloděje, hned s ním běžíš, a s cizoložníky díl svůj máš.
19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
Ústa svá pouštíš ke zlému, a jazyk tvůj skládá lest.
20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
Usazuješ se, a mluvíš proti bratru svému, a na syna matky své lehkost uvodíš.
21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
To jsi činil, a já mlčel jsem. Měl-liž jsi ty se domnívati, že já tobě podobný budu? Nýbrž trestati tě budu, a představímť to před oči tvé.
22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
Srozumějtež tomu již aspoň vy, kteříž se zapomínáte na Boha, abych snad nepochytil, a nebyl by, kdo by vytrhl.
23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
Kdož obětuje obět chvály, tenť mne uctí, a tomu, kdož napravuje cestu svou, ukáži spasení Boží.
