Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Presten atención a esto, todos ustedes pueblos; deja que tus oídos escuchen esto, todos ustedes que viven en el mundo.
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Alto y bajo juntos, los pobres y aquellos que tienen riqueza.
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
De mi boca saldrán palabras de sabiduría; y de los pensamientos de mi corazón sabiduría.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Inclinaré al proverbio mi oído; y diré mi secreto al son del arpa.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
¿Por qué tengo miedo en los días del mal, cuando la maldad de los que maquinan contra mi. me rodeare?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Incluso de aquellos cuya confianza está en sus riquezas, y cuyos corazones se enaltecen por sus riquezas.
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
En verdad, nadie puede recuperar su alma por un precio, ni darle a Dios el pago por sí mismo;
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
(Porque toma un gran precio mantener su alma alejada de la muerte, y el hombre no puede dársela).
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Para que él tenga vida eterna, y nunca vea el inframundo.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Porque él ve que los sabios llegan a su fin, y las personas necias e insensatas vienen a la destrucción juntas, dejando que su riqueza vaya a otros.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
El lugar de los muertos es su casa para siempre, y su lugar de reposo por todas las generaciones; aquellos que vienen después de ellos dan sus nombres a sus tierras.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Pero el hombre, como los animales, no continúa para siempre; él llega a su fin como las bestias.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Este es el camino de los necios; su plata es para aquellos que vienen después de ellos, y sus hijos obtienen el placer de su oro. (Selah)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
La muerte les dará su alimento como ovejas; el inframundo es su destino y descenderán a él; cuando llegue la mañana los buenos triunfarán sobre ellos; su carne es alimento para gusanos; su forma se desperdicia; el inframundo es su lugar de descanso para siempre. (Sheol h7585)
Pero Dios recuperará mi alma; porque él me sacará del poder de la muerte. (Selah) (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
No tengas miedo cuando la riqueza viene a un hombre, y la gloria de su casa se incrementa;
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Porque a su muerte, él no se llevará nada; su gloria no bajará después de él.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Aunque él pueda tener orgullo en su alma en su tiempo de vida, y los hombres le den alabanza cuando prospera.
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Él irá a la generación de sus padres; él no verá la luz otra vez.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
El hombre sin entendimiento. como los animales, no continúa para siempre; él llega a su fin como las bestias.
