Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Al Músico principal: Salmo para los hijos de Coré. OID esto, pueblos todos; escuchad, habitadores todos del mundo:
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Así los plebeyos como los nobles, el rico y el pobre juntamente.
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Mi boca hablará sabiduría; y el pensamiento de mi corazón inteligencia.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Acomodaré á ejemplos mi oído: declararé con el arpa mi enigma.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
¿Por qué he de temer en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis insidiadores me cercare?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Los que confían en sus haciendas, y en la muchedumbre de sus riquezas se jactan,
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Ninguno de [ellos] podrá en manera alguna redimir al hermano, ni dar á Dios su rescate.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
(Porque la redención de su vida es de gran precio, y no se hará jamás; )
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Que viva adelante para siempre, y nunca vea la sepultura.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Pues se ve que mueren los sabios, así como el insensato y el necio perecen, y dejan á otros sus riquezas.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
En su interior [tienen] que sus casas [serán] eternas, y sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante á las bestias que perecen.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Este su camino es su locura: con todo, corren sus descendientes por el dicho de ellos. (Selah)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Como rebaños serán puestos en la sepultura; la muerte se cebará en ellos; y los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana: y se consumirá su bien parecer en el sepulcro de su morada. (Sheol h7585)
Empero Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
No temas cuando se enriquece alguno, cuando aumenta la gloria de su casa;
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Porque en muriendo no llevará nada, ni descenderá tras él su gloria.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Si bien mientras viviere, dirá dichosa á su alma: y tú serás loado cuando bien te tratares.
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Entrará á la generación de sus padres: no verán luz para siempre.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
El hombre en honra que no entiende, semejante es á las bestias que perecen.
