Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Slušajte ovo svi narodi, pazite svi koji živite po vasiljenoj,
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Prostaci i gospodo, bogati i siromasi.
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Usta æe moja kazati premudrost, i srce moje reæi æe razum.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Prignuæu uho svoje k prièi, uz gusle æu otvoriti zagonetku svoju.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Èega da se bojim u zle dane, kad me zloba mojih neprijatelja opkoli?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Koji se uzdate u silu svoju, i hvalite se velikijem bogatstvom svojim!
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Èovjek neæe nikako brata osloboditi, neæe dati Bogu otkupa za nj.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Velik je otkup za dušu, i neæe biti nigda
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Da ko dovijeka živi, i ne vidi groba.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Svi vide gdje umiru kao i neznalica i bezumnik što ginu, i ostavljaju drugima imanje svoje.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Oni misle da æe kuæe njihove trajati dovijeka, i stanovi njihovi od koljena na koljeno; imenima svojim zovu zemlje;
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Ali èovjek u èasti neæe dugo ostati, izjednaèiæe se sa stokom, koju kolju.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Ovaj im se put èini probitaèan, i koji za njima idu, hvale misli njihove;
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Ali æe ih kao ovce zatvoriti u pakao, smrt æe im biti pastir; i ujutru hodiæe po njima pravednici, i oblik njihov zbrisaæe pakao rastavivši ih s naseljem. (Sheol h7585)
Ali æe Bog dušu moju izbaviti iz ruku paklenih; jer me on prima. (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Ne boj se kad se ko bogati; kad raste slava doma njegova.
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Jer kad umre, neæe ništa ponijeti, niti æe poæi za njim slava njegova.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Jer dušu njegovu blagosiljaju za života njegova, i slave tebe, što ugaðaš sebi.
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Ali æe on otiæi u stan otaca svojih, gdje svijeta nigda ne vide.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
Èovjek u èasti, ako nije razuman, izjednaèiæe se sa stokom, koju kolju.
