Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme. Høyr dette, alle folk, vend øyra til, alle de som bur i verdi,
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
både låge og høge, rik og fatig, alle saman!
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Min munn skal tala visdom, og det som mitt hjarta tenkjer upp, er vit.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Eg vil bøygja mitt øyra til fyndord, eg vil lata upp mi gåta til harpeljod.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Kvi skal eg ottast i dei vonde dagar, når vondskap av mine forfylgjarar kringset meg,
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
dei som set si lit til sitt gods og rosar seg av sin store rikdom?
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Ein mann kann ikkje løysa ut ein bror, kann ikkje gjeva Gud løysepengar for honom
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
- utløysingi av deira liv er for dyr, og han let det vera til æveleg tid -
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
so han skulde halda ved å liva for alltid og ikkje sjå gravi.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Nei, han må sjå: Vismenner døyr, dåre og fåviting gjeng burt alle saman og let sitt gods etter seg til andre.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Deira inste tanke er at deira hus skal standa æveleg, deira bustader frå ætt til ætt; dei kallar sin jorder etter sine namn.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Men eit menneskje i høg vyrdnad vert ikkje verande; han er lik dyri, dei må tagna.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
So gjeng det deim som er fulle av tru til seg sjølve, og etter deim fylgjer dei som likar deira tale. (Sela)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Som sauer vert dei førde ned i helheimen, dauden gjæter deim, og dei trurøkne tred deim ned, når morgonen renn; og deira skapnad vert øydelagd av helheimen, so dei hev ingen heimstad lenger. (Sheol h7585)
Men Gud skal løysa ut mi sjæl or handi på helheimen; for han skal taka meg til seg. (Sela) (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Ottast ikkje når ein mann vert rik, når hans hus kjem til stor æra!
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
For han skal ingen ting taka med seg når han døyr; hans æra skal ikkje fara ned etter honom.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Um han og velsignar si sjæl i si livstid, og dei prisar deg for di du gjer deg gode dagar,
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
so skal du då koma til di fedreætt, dei som ikkje ser ljoset i all æva.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
Eit menneskje i høg vyrdnad, som ikkje hev vit, vert lik dyri; dei må tagna.
