< Psalmów 49 >

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
In finem, filiis Core Psalmus. Audite hæc omnes gentes: auribus percipite omnes, qui habitatis orbem:
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Quique terrigenæ, et filii hominum: simul in unum dives et pauper.
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Os meum loquetur sapientiam: et meditatio cordis mei prudentiam.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Inclinabo in parabolam aurem meam: aperiam in psalterio propositionem meam.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me:
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Qui confidunt in virtute sua: et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Et pretium redemptionis animæ suæ: et laborabit in æternum,
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
et vivet adhuc in finem.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens, et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas:
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
et sepulchra eorum domus illorum in æternum. Tabernacula eorum in progenie, et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Et homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Hæc via illorum scandalum ipsis: et postea in ore suo complacebunt.
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum iusti in matutino: et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol h7585)
15 Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Ne timueris cum dives factus fuerit homo: et cum multiplicata fuerit gloria domus eius.
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Quoniam cum interierit, non sumet omnia: neque descendet cum eo gloria eius.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Quia anima eius in vita ipsius benedicetur: confitebitur tibi cum benefeceris ei.
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Introibit usque in progenies patrum suorum: et usque in æternum non videbit lumen.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
Homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.

< Psalmów 49 >