< Psalmów 49 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
(고라 자손의 시. 영장으로 한 노래) 만민들아 이를 들어라 세상의 거민들아 귀를 기울이라
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
귀천 빈부를 물론하고 다 들을지어다
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
내 입은 지혜를 말하겠고 내 마음은 명철을 묵상하리로다
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
내가 비유에 내 귀를 기울이고 수금으로 나의 오묘한 말을 풀리로다
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
죄악이 나를 따라 에우는 환난의 날에 내가 어찌 두려워하랴
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
자기의 재물을 의지하고 풍부함으로 자긍하는 자는
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
아무도 결코 그 형제를 구속하지 못하며 저를 위하여 하나님께 속전을 바치지도 못할 것은
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
저희 생명의 구속이 너무 귀하며 영영히 못할 것임이라
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
저로 영존하여 썩음을 보지 않게 못하리니
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
저가 보리로다 지혜있는 자도 죽고 우준하고 무지한 자도 같이 망하고 저희 재물을 타인에게 끼치는도다
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
저희의 속 생각에 그 집이 영영히 있고 그 거처가 대대에 미치리라 하여 그 전지를 자기 이름으로 칭하도다
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
사람은 존귀하나 장구치 못함이여 멸망하는 짐승같도다
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
저희의 이 행위는 저희의 우매함이나 후세 사람은 오히려 저희 말을 칭찬하리로다 (셀라)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol )
양 같이 저희를 음부에 두기로 작정되었으니 사망이 저희 목자일 것이라 정직한 자가 아침에 저희를 다스리리니 저희 아름다움이 음부에서 소멸하여 그 거처조차 없어지려니와 (Sheol )
15 Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol )
하나님은 나를 영접하시리니 이러므로 내 영혼을 음부의 권세에서 구속하시리로다 (셀라) (Sheol )
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
사람이 치부하여 그 집 영광이 더할 때에 너는 두려워 말지어다
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
저가 죽으매 가져가는 것이 없고 그 영광이 저를 따라 내려가지 못함이로다
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
저가 비록 생시에 자기를 축하하며 스스로 좋게 함으로 사람들에게 칭찬을 받을지라도
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
그 역대의 열조에게로 돌아가리니 영영히 빛을 보지 못하리로다
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
존귀에 처하나 깨닫지 못하는 사람은 멸망하는 짐승같도다