< Psalmów 49 >
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Per il Capo de’ musici. De’ figliuoli di Core. Salmo. Udite questo, popoli tutti; porgete orecchio, voi tutti gli abitanti del mondo!
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Plebei e nobili, ricchi e poveri tutti insieme.
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
La mia bocca proferirà cose savie, e la meditazione del mio cuore sarà piena di senno.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Io presterò l’orecchio alle sentenze, spiegherò a suon di cetra il mio enigma.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Perché temerei ne’ giorni dell’avversità quando mi circonda l’iniquità dei miei insidiatori,
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
i quali confidano ne’ loro grandi averi e si gloriano della grandezza delle loro ricchezze?
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Nessuno però può in alcun modo redimere il fratello, né dare a Dio il prezzo del riscatto d’esso.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Il riscatto dell’anima dell’uomo è troppo caro e farà mai sempre difetto.
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Non può farsi ch’ei continui a vivere in perpetuo e non vegga la fossa.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Perché la vedrà. I savi muoiono; periscono del pari il pazzo e lo stolto e lasciano ad altri i loro beni.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
L’intimo lor pensiero è che le loro case dureranno in eterno e le loro abitazioni d’età in età; dànno i loro nomi alle loro terre.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Ma l’uomo ch’è in onore non dura; egli è simile alle bestie che periscono.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Questa loro condotta è una follia; eppure i loro successori approvano i lor detti. (Sela)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol )
Son cacciati come pecore nel soggiorno de’ morti; la morte è il loro pastore; ed al mattino gli uomini retti li calpestano. La lor gloria ha da consumarsi nel soggiorno de’ morti, né avrà altra dimora. (Sheol )
15 Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol )
Ma Iddio riscatterà l’anima mia dal potere del soggiorno dei morti, perché mi prenderà con sé. (Sela) (Sheol )
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Non temere quand’uno s’arricchisce, quando si accresce la gloria della sua casa.
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Perché, quando morrà, non porterà seco nulla; la sua gloria non scenderà dietro a lui.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Benché tu, mentre vivi, ti reputi felice, e la gente ti lodi per i godimenti che ti procuri,
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
tu te ne andrai alla generazione de’ tuoi padri, che non vedranno mai più la luce.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
L’uomo ch’è in onore e non ha intendimento è simile alle bestie che periscono.