Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
| למנצח לבני קרח מזמור שמעו זאת כל העמים האזינו כל ישבי חלד׃ |
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
| גם בני אדם גם בני איש יחד עשיר ואביון׃ |
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
| פי ידבר חכמות והגות לבי תבונות׃ |
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
| אטה למשל אזני אפתח בכנור חידתי׃ |
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
| למה אירא בימי רע עון עקבי יסובני׃ |
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
| הבטחים על חילם וברב עשרם יתהללו׃ |
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
| אח לא פדה יפדה איש לא יתן לאלהים כפרו׃ |
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
| ויקר פדיון נפשם וחדל לעולם׃ |
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
| ויחי עוד לנצח לא יראה השחת׃ |
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
| כי יראה חכמים ימותו יחד כסיל ובער יאבדו ועזבו לאחרים חילם׃ |
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
| קרבם בתימו לעולם משכנתם לדר ודר קראו בשמותם עלי אדמות׃ |
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
| ואדם ביקר בל ילין נמשל כבהמות נדמו׃ |
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
| זה דרכם כסל למו ואחריהם בפיהם ירצו סלה׃ |
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
| כצאן לשאול שתו מות ירעם וירדו בם ישרים לבקר וצירם לבלות שאול מזבל לו׃ (Sheol h7585) |
| אך אלהים יפדה נפשי מיד שאול כי יקחני סלה׃ (Sheol h7585) |
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
| אל תירא כי יעשר איש כי ירבה כבוד ביתו׃ |
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
| כי לא במותו יקח הכל לא ירד אחריו כבודו׃ |
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
| כי נפשו בחייו יברך ויודך כי תיטיב לך׃ |
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
| תבוא עד דור אבותיו עד נצח לא יראו אור׃ |
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
| אדם ביקר ולא יבין נמשל כבהמות נדמו׃ |
