Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
| למנצח לבני-קרח מזמור ב שמעו-זאת כל-העמים האזינו כל-ישבי חלד |
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
| גם-בני אדם גם-בני-איש-- יחד עשיר ואביון |
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
| פי ידבר חכמות והגות לבי תבונות |
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
| אטה למשל אזני אפתח בכנור חידתי |
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
| למה אירא בימי רע-- עון עקבי יסובני |
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
| הבטחים על-חילם וברב עשרם יתהללו |
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
| אח--לא פדה יפדה איש לא-יתן לאלהים כפרו |
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
| ויקר פדיון נפשם וחדל לעולם |
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
| ויחי-עוד לנצח לא יראה השחת |
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
| כי יראה חכמים ימותו-- יחד כסיל ובער יאבדו ועזבו לאחרים חילם |
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
| קרבם בתימו לעולם-- משכנתם לדור ודר קראו בשמותם עלי אדמות |
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
| ואדם ביקר בל-ילין נמשל כבהמות נדמו |
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
| זה דרכם כסל למו ואחריהם בפיהם ירצו סלה |
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
| כצאן לשאול שתו-- מות ירעם וירדו בם ישרים לבקר--וצירם (וצורם) לבלות שאול מזבל לו (Sheol h7585) |
| אך-אלהים--יפדה נפשי מיד-שאול כי יקחני סלה (Sheol h7585) |
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
| אל-תירא כי-יעשר איש כי-ירבה כבוד ביתו |
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
| כי לא במותו יקח הכל לא-ירד אחריו כבודו |
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
| כי-נפשו בחייו יברך ויודך כי-תיטיב לך |
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
| תבוא עד-דור אבותיו עד-נצח לא יראו-אור |
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
| אדם ביקר ולא יבין נמשל כבהמות נדמו |
