Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Au chef des chantres. Par les fils de Coré. Psaume. Ecoutez ceci, vous toutes, ô nations, soyez attentifs, vous tous, habitants du globe,
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
les hommes d’humble condition comme les grands personnages, ensemble les riches et les pauvres!
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Ma bouche prêche la sagesse, et la raison inspire les pensées de mon cœur.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Je prête l’oreille aux sentences poétiques, et prélude avec la harpe aux piquants aphorismes.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Pourquoi m’exposerais-je à avoir peur aux jours de l’adversité? à me voir enveloppé par le péché qui s’attacherait à mes talons?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
De ceux qui se fient à leurs biens, et se glorifient de l’abondance de leurs richesses,
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
pas un ne saurait racheter son frère, ni donner à Dieu le coût de sa rançon.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Le rachat de leur âme est à trop haut prix, il faut y renoncer à jamais.
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Pensent-ils donc vivre toujours, ne pas voir la tombe?
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Ils remarquent pourtant que les sages meurent, tout comme périssent le fou et le sot, en laissant leurs biens à d’autres.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Ils s’imaginent que leurs maisons vont durer éternellement, leurs demeures de génération en génération, qu’ils attacheront leurs noms à leurs domaines.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Or les hommes ne se perpétuent pas dans leur splendeur; semblables aux animaux, ils ont une fin.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Cette attitude chez eux est pure folie: qu’ils puissent, de leur bouche, se déclarer satisfaits de l’avenir. (Sélah)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Comme un troupeau ils s’avancent vers le Cheol; le matin venu, les hommes droits auront raison d’eux; le Cheol consume jusqu’à leur forme, ne leur servant pas longtemps de demeure. (Sheol h7585)
Toutefois Dieu délivrera mon âme du Cheol, quand il lui plaira de me retirer. (Sélah) (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Ne sois pas alarmé si quelqu’un s’enrichit, et voit s’accroître le luxe de sa maison!
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Car, quand il mourra, il n’emportera rien; son luxe ne le suivra point dans la tombe.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Il a beau se dire heureux durant sa vie, s’attirer des hommages par son bien-être:
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
il ira rejoindre la génération de ses pères, qui plus jamais ne verront la lumière.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
L’Homme, au sein du luxe, s’il manque de raison, est pareil aux animaux: sa fin est certaine.
