Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Au chef de musique. Des fils de Coré. Psaume. Vous, tous les peuples, entendez ceci; vous, tous les habitants du monde, prêtez l’oreille;
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Fils des gens du commun, et fils des grands, le riche et le pauvre pareillement:
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Ma bouche dira des paroles de sagesse, et la méditation de mon cœur sera [pleine] d’intelligence;
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Je prêterai l’oreille au discours sentencieux, j’exposerai mon énigme sur la harpe.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Pourquoi craindrais-je au mauvais jour, quand l’iniquité de ceux qui me talonnent m’enveloppe?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Ils se confient en leurs biens et se glorifient en l’abondance de leurs richesses…
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Un homme ne pourra en aucune manière racheter son frère, ni donner à Dieu sa rançon,
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
(Car précieux est le rachat de leur âme, et il faut qu’il y renonce à jamais, )
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Afin qu’il vive encore, à toujours, [et] qu’il ne voie pas la fosse.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Car il voit que les sages meurent, que le sot et l’insensé périssent pareillement et laissent leurs biens à d’autres.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Leur [pensée] intérieure est que leurs maisons durent à toujours, et leurs demeures de génération en génération; ils appellent les terres de leur propre nom.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Pourtant l’homme qui est en honneur ne dure pas; il est semblable aux bêtes qui périssent.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Ce chemin qu’ils tiennent est leur folie; mais ceux qui viennent après eux prennent plaisir aux propos de leur bouche. (Sélah)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Ils gisent dans le shéol comme des brebis: la mort se repaît d’eux, et au matin les hommes droits domineront sur eux; et leur beauté va se consumer dans le shéol, sans qu’ils aient plus de demeure. (Sheol h7585)
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du shéol, car il me prendra. (Sélah) (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Ne crains pas quand un homme s’enrichit, quand la gloire de sa maison s’accroît;
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Car, lorsqu’il mourra, il n’emportera rien; sa gloire ne descendra pas après lui,
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Quoique pendant sa vie il bénisse son âme (et on te louera, si tu te fais du bien),
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Il s’en ira jusqu’à la génération de ses pères: ils ne verront jamais la lumière.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
L’homme qui est en honneur et n’a point d’intelligence, est comme les bêtes qui périssent.
