Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Au maître de chant. Psaume des fils de Coré. Écoutez tous ceci, ô peuples; prêtez l’oreille vous tous habitants du monde,
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
hommes du commun et hommes de condition, ensemble riches et pauvres.
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Ma bouche va faire entendre des paroles sages, et mon cœur a des pensées pleines de sens.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Je prête l’oreille aux sentences que Dieu m’inspire; j’explique mon énigme au son de la harpe.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, lorsque l’iniquité de mes persécuteurs m’assiège?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Eux qui mettent leur confiance dans leurs biens, leur gloire dans leurs grandes richesses!
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Un homme ne peut racheter son frère, ni payer à Dieu sa rançon.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Le rachat de leur vie est trop cher; il est à jamais impossible,
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
pour qu’il vive éternellement, et qu’il ne voie jamais la fosse.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Non, il la verra; les sages meurent, l’insensé et le stupide périssent également, laissant à d’autres leurs biens.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Ils s’imaginent que leurs maisons seront éternelles, que leurs demeures subsisteront d’âge en âge, et ils donnent leurs noms à leurs domaines.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Mais, même dans sa splendeur, l’homme ne dure pas; il est semblable aux biches qui périssent.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Tel est leur sort, à ces hommes si confiants, et à ceux qui les suivent en approuvant leurs discours. — Séla.
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Comme un troupeau, ils sont poussés dans le schéol, la mort est leur pasteur; le matin, les hommes droits dominent sur eux, et leur ombre se consumera au schéol, sans autre demeure. (Sheol h7585)
Mais Dieu rachètera mon âme de la puissance du schéol, car il me prendra avec lui. — Séla. (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Ne crains donc pas, quand un homme s’enrichit, quand s’accroît l’opulence de sa maison.
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Car il n’emportera rien à sa mort, son opulence ne descendra pas avec lui.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Il aura beau s’estimer heureux pendant sa vie; on aura beau te louer des jouissances que tu te donnes:
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Tu iras rejoindre la génération de tes pères, qui jamais ne reverront la lumière.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
L’homme, même dans sa splendeur, ne comprend pas, il est semblable aux bêtes qui périssent.
