Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En salme.) Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
både høj og lav, både rig og fattig!
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, råder min Gåde til Strengeleg.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Hvorfor skulle jeg frygte i de onde dage, når mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
de, som stoler på deres gods og bryster sig af deres store rigdom?
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Visselig, ingen kan købe sin sjæl fri og give Gud en løsesum
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
- Prisen for hans sjæl blev for høj, for evigt måtte han opgive det - så han kunde blive i Live
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
og aldrig få Graven at se;
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
nej, han skal se den; Vismænd dør, både Dåre og Tåbe går bort. Deres Gods må de afstå til andre,
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgår.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Så går det dem, der tror sig trygge, så ender det for dem, deres Tale behager. (Sela)
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
I Dødsriget drives de ned som Får, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder på dem ved Gry, deres Skikkelse går Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig. (Sheol h7585)
Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Hånd, thi han tager mig til sig. (Sela) (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Frygt ej, når en Mand bliver rig, når hans Huses Herlighed øges;
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Priser han end i Live sig selv: "De lover dig for din Lykke!"
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig får Lyset at skue.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgår.
