Psalmów 49
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Nangho mipite’n hichehi ngaijuvin! Nangho vannoi mite jouse’n ngaicheh uvin!
2 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Milen le mineo, ahao avai in ngaisoh keijun!
3 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Ajeh chu kathuseiho hi chihna thu ahin, chuleh kalung’a kagel jong hi hetgilna dimset ahi.
4 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
Keiman thuchih kaseiho chu giltah’in kegel’in hiti chun semjang sai a kitilkhou in thulem kaseiho suhlhap na kanei ji'e.
5 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Kagalmite’n eihin umkimvel’uva boinan eihin lhunkhum teng idia kakichat ding ham?
6 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Amahon anei agouhou atahsan un ahaotheinau a akiletsah ui.
7 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
Ahijeng vang’in athina diuva kon’in amaho le amaho akihuhdoh joupouvin Pathen henga sum in ahinkhou akichoh thei pouve.
8 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Lhatdamna kitihi bailam tah a um ahipoi, ajeh chu koiman alhingset’in apejou poi;
9 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
tonsot’a hingjing a lhanmun’a chelou hel nading chu.
10 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
Michingho chu nikhat thitei diu ahi, hiche mingol le lungel neilou ho banga anei agouhou chu adalhah cheh di’u ahi.
11 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Lhanmol chu atonsot in’u ahitan achen jingna di’u mun chu ahitai. Anei agouho’u chu amaho min putsah jeng leu.
12 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Aminthan nao chu sotlou ding ganhing ho bang’a thithou thou di’u ahi.
13 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
Amaho hi min miching dan’in geljong leu mingol bang’a thina ato thou thou di’u ahi.
14 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
Kelngoiho bang’a lhanmun lhung thou thou di’u thina chu akelngoi chingpa’u hiding, anei agouhou a kon’a gamlatah’a lhanmun khat’a monlha thou thou diu ahi. (Sheol h7585)
Ahin keivang Pathen’in kahinkho eilhatdoh peh’in tin, Aman lhanmun’a kon’in eihuhdoh nante. (Sheol h7585)
16 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Hijeh chun migilou ho ahung hao ua a innchen ujong ahung hoibe cheh tengu le lunglhadah hih in.
17 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Ajeh chu amaho athiteng uleh imacha akipoh di’u aumpoi anei agou’un lhan sung’ah juilut thei pouvinte.
18 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Hiche lei hinkho’a hin alolhin jeh’un vangpha le ochat um’in kigel jong leu,
19 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
Chemasa ho bang bang’a thidiu khovah amukit louhel di’u ahitai.
20 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
Anei agou’u kiletsahpi ho chun amaho jong ganhing bang’a phat khatleh thithou thou diu ahilam akihetdoh lou’u ahi.
