Psalmów 44
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
En undervisning Korah barnas, till att föresjunga. Gud, vi hafve med våra öron hört, våre fäder hafva det förtäljt oss, hvad du i deras dagar gjort hafver fordom.
2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Du hafver med dine hand fördrifvit Hedningarna; men dem hafver du insatt. Du hafver förderfvat folken; men dem hafver du utvidgat.
3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
Ty de hafva icke intagit landet genom sitt svärd, och deras arm halp dem intet; utan din högra hand, din arm och ditt ansigtes ljus; ty du hade ett behag till dem.
4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Gud, du äst den samme min Konung, som Jacob hjelp tillsäger.
5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
Igenom dig skole vi nederslå våra fiendar. I ditt Namn vilje vi undertrampa dem som sig emot oss sätta.
6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
Ty Jag förlåter mig icke uppå min båga, och mitt svärd kan intet hjelpa mig;
7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
Utan du hjelper oss ifrå våra fiendar, och gör dem till skam, som hata oss.
8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
Vi vilje dagliga berömma oss af Gudi, och tacka dino Namne evinnerliga. (Sela)
9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
Hvi bortdrifver du då nu oss, och låter oss till skam varda; och drager icke ut i vårom här?
10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Du låter oss fly för våra fiendar, att de, som oss hata, skola beröfva oss.
11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Du låter uppäta oss såsom får, och förströr oss ibland Hedningarna.
12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Du säljer ditt folk förgäfves, och tager der intet före.
13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Du gör oss till smälek vårom grannom; till spott och hån dem som omkring oss äro.
14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Du gör oss till ett ordspråk ibland Hedningarna, och att folken rista hufvudet öfver oss.
15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
Dagliga är min smälek för mig, och mitt ansigte är fullt med skam;
16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
Att jag måste de försmädare och lastare höra, och fienderna och de hämndgiruga se.
17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
Allt detta är öfver oss kommet, och vi hafve dock intet förgätit dig, eller otroliga i ditt förbund handlat.
18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
Vårt hjerta är icke affallet, eller vår gång viken ifrå din väg;
19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
Att du så sönderslår oss ibland drakar, och öfvertäcker oss med mörker.
20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
Om vi vår Guds Namn förgätit hade, och våra händer upplyft till en främmande Gud;
21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Det kunde Gud väl finna. Nu känner han ju vår hjertans grund.
22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Ty vi varde ju dagliga för dina skull dräpne, och äro räknade såsom slagtefår.
23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Uppväck dig, Herre; hvi sofver du? Vaka upp, och bortdrif oss icke med allo.
24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Hvi fördöljer du ditt ansigte; och förgäter vårt elände och tvång?
25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
Ty vår själ är nederböjd till jordena; vår buk låder vid jordena.
26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Statt upp, hjelp oss, och förlös oss, för dina godhets skull.
