Psalmów 44
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.
