Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Maskil.

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Gud, vi har hørt det med egne Ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Daad i deres Dage, i Fortids Dage med din Haand;

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

thi ej paa min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Til Haan for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste paa Hovedet ad os.

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Aasyn

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

for spottende, haanende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løndom —

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Vaagn op, hvi sover du, Herre? Bliv vaagen, forstød ej for stedse!

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Hvorfor vil du skjule dit Aasyn, glemme vor Nød og Trængsel?

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden. Staa op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!